ΚΟΜΜΑΤΑ,ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ - ΤΙ ΟΡΑΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ;...

Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές,οι δημοτικές παρατάξεις που τέθηκαν υπό την κρίση του Αγρινιώτικου Λαού, ανέπτυξαν τις απόψεις τους και τις θέσεις που έχουν για τα προβλήματα και τα θέματα που αντιμετωπίζει η πόλη , με μιά άποψη εντελώς διαχειριστική ,χωρίς τη δυναμική που χαρακτηρίζει αν όχι ένα μακροπρόθεσμο, τουλάχιστον ένα μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό. Ολοι γνωρίζουμε τι φταίει για αυτή την έλειψη οραμάτων. Ολοι έχουμε καταλάβει ότι οι δημοτικές παρατάξεις αποτελούν , στην καλύτερη των περιπτώσεων, μικρογραφία των κομματικών οργανισμών που τις ελέγχουν και ως εκ τούτου, φέρουν DE FACTO τα μικροκομματικά τους χαρακτηριστικά . Ετσι, χάρις σ΄αυτό το ανίκητο DNA της ''κομματικότητας'',η με κάθε τρόπο και μέσο κατίσχυση επι του αντιπάλου, υπερβαίνει τη βούληση για ουσιαστική προσφορά, το κομματικό συμφέρον ή η κομματική συμφωνία υπερβαίνει το κοινωνικό όραμα, την έμπνευση, τον προβληματισμό για το αύριο...Δυστυχώς, για τους κομματικούς μας οργανισμούς, αξία δέν έχουν τα τοπικά οράματα, το πως θέλουν οι πολίτες την πόλη τους μετά από 10 ή 20 χρόνια αλλά με τί χρώμα θα εμφανιστεί αυτή στο χάρτη, το βράδυ των εκλογών! Δέν θέλουμε να υποβαθμίσουμε το ρόλο των κομματικών οργανισμών στην κοινωνική οργάνωση της χώρας μας .Επιθυμία μας είναι όμως να καταδείξουμε το έλλειμά τους στη διαδικασία αποκέντρωσης της πολιτικής, την ανυπαρξία σύγχρονου προβληματισμού για τα μελλούμενα, το τέλμα τους σε περιφεριακό επίπεδο... Η απουσία οράματος, κάνει τον προγραμματισμό αδύνατο και ως εκ τούτου μια τοπική κοινωνία δεν μπορεί να διαχειριστεί, με ενιαίο τρόπο, διαχρονικά προβλήματα.Απτό παράδειγμα, η βούληση πάρα πολλών συμπολιτών να διασωθούν τα υπέροχα παλαιά πετρόκτιστα κτίρια της πόλης.Πώς όμως θα επιτευχθεί αυτό όταν δέν έχει αποφασιστεί σε κεντρικό επίπεδο το ποιός θα φέρει το βάρος της δαπάνης αυτής; Δεν έχει σχέση το προαναφερθέν ζήτημα με τα οράματά μας για την πόλη; Έχουμε προβληματισθεί ποτέ στα σοβαρά με το θέμα; Ποιά είναι η αιτία που ένα πλήθος προβλημάτων δεν έχει εξεταστεί ποτέ λυσιτελώς, από τους κατ΄επίφαση ηγέτες της πόλης; Γιατί οι πολίτες δεν απαιτούν κάτι πιό πέρα απο το χτύπημα της πλάτης και το (πολλά υποσχόμενο προεκλογικά) χαμόγελο του γείτονα υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου; Μήπως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ;