αγαπητε φιλε αυτη ειναι η πιο γλυκια απουσια της ζωης μας.Την κουβαλαμε παντου ,καθε λεπτο,καθε μερα,σαρξ εκ της σαρκος μας,υπαρχει στο καθε μας κυτταροκαι μας γεμιζει, δυναμη,αγαπη,ελπιδα. τ.κ
Σε παρακολοθούσα. Αναδημοσίευσα και μερικά σου κείμενα στη εφημερίδα μου. Αν και μπορεί σε πολλά να διαφωνούμε και να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις σε άλλα τόσα συμφωνούμε. Και κυρίως σε αυτά που έβγαζαν ανθρωπιά και... Ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρίσκει κανείς χρόνο για να ασχολείται με κάτι που δεν του δίνει άμεσα κάτι χειροπιαστό όμως κάθε προσπάθεια πάντα κάτι αφήνει... Και μόνο αυτό το σχόλιο μου είναι κάτι που πρέπει να κρατήσεις...
Ευτυχώς , αγαπημένη μου, που συγκρατούμε κάτι από κάποιες στιγμές...Αν δεν υπήρχαν κάποιοι μακρινοί- σχεδόν αδιόρατοι- φίλοι , τα αδέρφια ΔΕΝ θα φάνταζαν τόσο ΑΠΟΜΑΚΡΑ...
Παρασκευή βράδυ και είπα να βγω μια βόλτα. Δεν έχουμε ξαναμιλήσει, αλλά από το post σου κατάλαβα πως κάτι κακό σου συνέβει. Ότι κι αν είναι πάρε βαθειά ανάσα φίλε, πάρε και άλλη ..και άλλη... Μην τον δειώχνεις τον πόνο. Άσε τον να σε νικήσει. Έτσι θα ασκηθείς, γιατί η ζωή μοιάζει πολύ με πόνο.
8 σχόλια:
αγαπητε φιλε
αυτη ειναι η πιο γλυκια απουσια της ζωης μας.Την κουβαλαμε παντου ,καθε λεπτο,καθε μερα,σαρξ εκ της σαρκος μας,υπαρχει στο καθε μας κυτταροκαι μας γεμιζει, δυναμη,αγαπη,ελπιδα.
τ.κ
@ τ.κ.
; ...Πάντως ευχαριστώ για τη στήριξη.
Ίσως χρειαζόμαστε δύναμη , περισσότερη αγάπη και ακόμα περισσότερη ελπίδα.Πάντως , πονάει...
Ευχαριστώ...
Σε παρακολοθούσα. Αναδημοσίευσα και μερικά σου κείμενα στη εφημερίδα μου. Αν και μπορεί σε πολλά να διαφωνούμε και να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις σε άλλα τόσα συμφωνούμε. Και κυρίως σε αυτά που έβγαζαν ανθρωπιά και... Ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρίσκει κανείς χρόνο για να ασχολείται με κάτι που δεν του δίνει άμεσα κάτι χειροπιαστό όμως κάθε προσπάθεια πάντα κάτι αφήνει... Και μόνο αυτό το σχόλιο μου είναι κάτι που πρέπει να κρατήσεις...
....οι αναμνήσεις όμως μένουν (ευτυχώς) κι ο χρόνος εύχομαι να απαλύνει λίγο τον πόνο....
@ Ανωνυμος 1.52
Ρε Φίλε , ΠΟΝΑΕΙ....
Ευχαριστω για την κατανόηση...Πάντα -ελπίζω- να έχουμε καιρό να τα ΛΕΜΕ...Σε Ευχαριστώ...
@ Χρύσα
Ευτυχώς , αγαπημένη μου, που συγκρατούμε κάτι από κάποιες στιγμές...Αν δεν υπήρχαν κάποιοι μακρινοί- σχεδόν αδιόρατοι- φίλοι , τα αδέρφια ΔΕΝ θα φάνταζαν τόσο ΑΠΟΜΑΚΡΑ...
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ,
Ξερόλας
Παρασκευή βράδυ και είπα να βγω μια βόλτα.
Δεν έχουμε ξαναμιλήσει, αλλά από το post σου κατάλαβα πως κάτι κακό σου συνέβει.
Ότι κι αν είναι πάρε βαθειά ανάσα φίλε, πάρε και άλλη ..και άλλη...
Μην τον δειώχνεις τον πόνο.
Άσε τον να σε νικήσει.
Έτσι θα ασκηθείς, γιατί η ζωή μοιάζει πολύ με πόνο.
@ fractal
Σε ισχύ το προηγούμενο σχόλιό μου... Ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου