Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

         ΤΟ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ...

   Συνέβη και αυτό... Ένας νέος άνθρωπος χθες τα ξημερώματα πέθανε βίαια, τρεις φίλοι του θα ζουν εφεξής με τα στοιχειωμένα τελευταία του λεπτά και ένας πέμπτος , νέο παιδί κι΄αυτός είκοσι δύο χρόνων,  έβγαλε βόλτα το σκύλο του μ΄ένα πιστόλι στην τσέπη ...Όλοι αυτοί βρέθηκαν  (τυχαία ή μη) σε μια μοιραία συνάντηση...
  Συνήθως τα εγκλήματα που πραγματοποιούνται χωρίς προμελέτη και από ψυχικά υγιή άτομα , οφείλονται στον Έρωτα, το Χρήμα ή την Ηγεμονία  στη σχέση των ανθρώπων. Αν δεχτούμε ότι οι εμπλεκόμενοι σε αυτή τη δολοφονία δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, απομένουν ως εναλλακτικές το "ευκαιριακό έγκλημα" ή κάποια κλονισμένη ψυχική υγεία...
  Στο "ευκαιριακό" έγκλημα ανακαλύπτουμε δύστροπη και προκλητική συμπεριφορά , κλονισμό της συναισθηματικής κατάστασης του ατόμου, αιφνιδιαστικούς ψυχικούς ερεθισμούς (πραγματικούς ή φανταστικούς) και κακές συμπτώσεις...
   Για την περίπτωση της κλονισμένης ψυχικής υγείας  ΔΕΝ θα προσθέσουμε τίποτα καινούριο στα άπειρα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν μια ειδική συμπεριφορά...
   Σε κάθε άνθρωπο  υπάρχει οριοθετημένο από τα βιώματά του, το περιβάλλον του , την παιδεία και την οικογένεια ένα -οιονεί- "σημείο βρασμού". Έτσι έχουμε έκρηξη του χαρακτήρα κάποιου ατόμου σε διαφορετικά επίπεδα πρόκλησης από ότι σε κάποιον άλλο , όπως λέμε ευερέθιστος ΧΑΡΑΚΤΉΡΑΣ σε "χαμηλότερο" ή "υψηλότερο" βαθμό κλπ. Εκ γενετής κάθε άνθρωπος έχει ένα κομμάτι μέσα του στο οποίο έχουν καταχωρηθεί  εγγραφές όπως η σεξουαλικότητα , η επιθετικότητα η αρπακτική διάθεση κλπ. Δυνάμεις δηλαδή που  δίνουν στο άτομο την απαραίτητη "ζωώδη κίνηση" , την Ορμή για ζωή. Τις Ορμές αυτές  καλούνται να τις "τιθασεύσουν" η οικογένεια και η παιδεία , μιας και οι τελευταίες είναι οι ΚΥΡΙΩΤΕΡΟΙ παράγοντες που πάνω τους χτίζουμε τον ΗΘΙΚΟ μας ΚΩΔΙΚΑ και είναι αυτές που καθορίζουν τις κοινωνικές  (ή ΑΝΤΙ -κοινωνικές) μας συμπεριφορές. Στην καθημερινή ζωή  έχουμε πολλές φορές αλληλεπιδράσεις χαρακτήρων ή προσωπικότητες που προκαλούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον  στο οποίο ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να εμπλακεί. Το τι λογής απάντηση θα δίνει ο εκάστοτε εμπλεκόμενος , αποτελεί αίνιγμα και ζητούμενο . Η ΒΙΑ μπορεί να προβάλλει (παρορμητικά) σαν διέξοδος αλλά συνήθως είναι "μεσοτοιχία" με την εγκληματική συμπεριφορά. Από την άλλη μεριά, ΔΕΝ υπάρχουν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ αντιμετώπισης και ούτε στέκουν γενικεύσεις και προγνώσεις. Μόνο τείχη μπορούμε να χτίσουμε και εσωτερικό έλεγχο...
    Η προσπάθειά μου να δω λίγο "πίσω" από το προφανές της υπόθεσης , βασίζεται σε μια διάθεση να προσεγγίσουμε  με "άλλο" μάτι την θλιβερότατη αυτή ιστορία, να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ( αν είναι δυνατόν ! ) τις συνθήκες και να δώσουμε απάντηση σε δυο ερωτήματα  :
   - Πως μπορεί ένας νέος είκοσι δύο ετών να βγάζει βόλτα το σκύλο του  με ένα πιστόλι στην τσέπη;
   - Πως δυο νεαρότατες κοπέλες μπορούν  να καυγαδίζουν  στο δρόμο στις πέντε τα ξημερώματα;
   Στους άτυχους γονείς του εκλιπόντα , εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη... Σε όλους εμάς εύχομαι καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά μας, κατανόηση και καθοδήγηση με αγάπη και στοργή . ΔΕΝ έχουμε κάτι πολυτιμότερο από αυτά ΕΜΕΙΣ και Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ μας , τους χρωστάμε -τουλάχιστον- μια διαπαιδαγώγηση που να βασίζεται στο ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ...

...Ξέρετε , τα παιδιά μας  σ΄εμάς μοιάζουν... ΠΑΝΤΑ ! ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: