Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα — χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή - αποτυχιών - κεριών σβυσμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, - αποτυχίες - κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή -των αποτυχιών - μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
Ένας νεαρός μπαίνει σ ένα φαρμακείο και ζητά προφυλακτικά. Ποια συσκευασία θέλετε; ρωτάει ο φαρμακοποιός. Έχουμε με τρία, έξι εννιά και δώδεκα. Να σας πω, λέει ο νεαρός. Απόψε έχω ραντεβού με μια πανέμορφη και φοβερά καυτή κοπέλα. Θα φάμε με τους γονείς της και μετά θα βγούμε βόλτα. Έχω το προαίσθημα πως απόψε θα το κάνουμε! Και είμαι σίγουρος πως αν αρχίσουμε Δε θα θέλει να σταματήσουμε. Γι αυτό, δώσε μου τη δωδεκάδα. Το βράδυ έρχεται, ο νεαρός πηγαίνει στο σπίτι της κοπέλας και κάθονται στο τραπέζι οικογενειακώς για το δείπνο. Ο νεαρός παρακαλεί να πει αυτός την προσευχή και όλοι συμφωνούν. Αρχίζει να μουρμουρίζει την προσευχή και συνεχίζει έτσι για πέντε λεπτά. Η κοπέλα σκύβει προς το μέρος του και του ψιθυρίζει: Δεν μου είχες πει πως είσαι τόσο θρήσκος. Κι εσύ δεν μου είπες πως ο πατέρας σου είναι φαρμακοποιός!
18 σχόλια:
Κωνσταντίνος Καβάφης
«Ἀπολείπειν ὁ Θεός Δημήτριον»
Σάν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεί
ἀόρατος θίασος νά περνᾶ
μέ μουσικές ἐξαίσιες, μέ φωνές –
τήν τύχη σου πού ἐνδίδει πιά, τά ἔργα σου
πού ἀπέτυχαν, τά σχέδια τῆς ζωῆς σου
πού βγῆκαν ὅλα πλάνες, μή ἀνωφέλετα θρηνήσεις.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
ἀποχαιρέτα την, τήν Δημαρχία Αγρινίου πού φεύγει.
Προ πάντων νά μή γελασθεῖς, μήν πεῖς πως ἦταν
ἕνα ὄνειρο, πώς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου∙
μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μήν καταδεχθεῖς.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
σάν που ταιριάζει σε πού ἀξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά πρός τό παράθυρο,
κι ἄκουσε μέ συγκίνησιν, ἀλλ’ ὄχι
με τῶν δειλῶν τά παρακάλια και παράπονα,
ὡς τελευταία ἀπόλαυσι τούς ἤχους,
τά ἐξαίσια ὄργανα τοῦ μυστικοῦ θιάσου,
κι ἀποχαιρέτα την, τήν Δημαρχία Αγρινίου πού χάνεις.
εδω ο καλός υποψήφιος.....
http://www.youtube.com/watch?v=EvAVJthdGOI
Ανώνυμε 6.52
Σκέψου και το άλλο...
Κεριά
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή - αποτυχιών - κεριών σβυσμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, - αποτυχίες -
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή -των αποτυχιών - μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
PAAAAAARRRROOOOOOONNNNNNNNN
http://www.youtube.com/watch?v=KlyXNRrsk4A
Αναπολώ την εποχή που χρώσταγα μόνο μαθηματα...
ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ....ΤΑΚΗ
http://www.youtube.com/watch?v=z7k1f-jyP_M&feature=related
Είμαστε η γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμένα...
GIA IPOPSIFIOUS APO KARDIAS
http://www.youtube.com/watch?v=ejH1PDh3dcg
Η σκληρή δουλειά θα σε ανταμείψει στο μέλλον. Η τεμπελιά θα σε ανταμείψει άμεσα
TAKH....TAKH...TAKH...TRAGOYDAKI...
http://www.youtube.com/watch?v=41m7FA9DkvE
Δεν ξέρω αν η τύχη χτυπάει την πόρτα μου μόνο μια φορα... Αυτό που ξέρω είναι οτι η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή...
http://www.youtube.com/watch?v=H9lyrOETXao&feature=related
Ακόμα και μία κοινωνία ηλιθίων είναι ταξική. Έτσι ένας ηλίθιος πλούσιος είναι απλά πλούσιος ενώ ένας ηλίθιος φτωχός είναι απλά ηλίθιος
http://www.youtube.com/watch?v=XdCvNu8mLc8
ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΜΕ ΧΤΑΠΟΔΑΚΙ
http://www.youtube.com/watch?v=r9b1mvXWh4Q
ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΜΕ ΧΤΑΠΟΔΑΚΙ
http://www.youtube.com/watch?v=r9b1mvXWh4Q
Ένας νεαρός μπαίνει σ ένα φαρμακείο και ζητά προφυλακτικά.
Ποια συσκευασία θέλετε; ρωτάει ο φαρμακοποιός. Έχουμε με τρία, έξι εννιά και δώδεκα.
Να σας πω, λέει ο νεαρός. Απόψε έχω ραντεβού με μια πανέμορφη και φοβερά καυτή κοπέλα. Θα φάμε με τους γονείς της και μετά θα βγούμε βόλτα. Έχω το προαίσθημα πως απόψε θα το κάνουμε! Και είμαι σίγουρος πως αν αρχίσουμε Δε θα θέλει να σταματήσουμε. Γι αυτό, δώσε μου τη δωδεκάδα.
Το βράδυ έρχεται, ο νεαρός πηγαίνει στο σπίτι της κοπέλας και κάθονται στο τραπέζι οικογενειακώς για το δείπνο. Ο νεαρός παρακαλεί να πει αυτός την προσευχή και όλοι συμφωνούν. Αρχίζει να μουρμουρίζει την προσευχή και συνεχίζει έτσι για πέντε λεπτά. Η κοπέλα σκύβει προς το μέρος του και του ψιθυρίζει:
Δεν μου είχες πει πως είσαι τόσο θρήσκος.
Κι εσύ δεν μου είπες πως ο πατέρας σου είναι φαρμακοποιός!
ΑΧ....ΤΑΚΗ ΜΟΥ.....
http://www.youtube.com/watch?v=0KaWSOlASWc
καλα ρε μαγκες γιατι κλαιτε τον
Τακη απο τωρα
http://www.youtube.com/watch?v=YSKXoSypx68
ΚΟΥΙΖ
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Δ.Χ.Τ
ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΗ ΑΓΕΛΑΔΑ ΤΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΙΟ ΚΑΤΩ....
Συζητούν δυο αγελάδες:
"Πω πω, πολύ γρήγορα εξαπλώνεται αυτή η αρρώστια
των τρελών αγελάδων!"
"Ναι, αλλά εμάς τι μας νοιάζει; Εμείς είμαστε πάπιες!"
Δημοσίευση σχολίου