Είναι ασήκωτα βαρύ , να νιώθεις ότι το πνεύμα και το σώμα του ανθρώπου που σε "κράτησε" τρυφερά , σε μεγάλωσε και σε έφτιαξε (κατά μεγάλο μέρος) ότι είσαι, γλιστρά ανάμεσα από τα δάκτυλά σου σαν την άμμο και εσύ να παραμένεις "αδύναμος " για ουσιαστική βοήθεια...
2 σχόλια:
Φίλτατε σε νιώθω γιατί τα έχουμε περάσει.Δυστυχώς είναι πάνω από τις ανθρώπινες δυνάμειςΣφίξε την καρδιά σου και κάνε υπομονή!
@ zeidoron
Ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου