ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ...

Περίσεψε τις τελευταίες ημέρες ο νέος Έλληνο Γερμανικός πόλεμος , με εκ του συστάδην αψιμαχίες στα μέτωπα του photo shop και δηλώσεις - πυρά (αναρμόδιων ή σχεδόν τέτοιων) σχολιαστών σχετικά με την προσπάθεια (απέλπιδα και ύστατη) της χώρας μας , προκειμένου να βρεί κάποια διέξοδο στα αδιέξοδα οικονομικά μας προβλήματα. Η αλήθεια είναι πως (πέραν των αόκνων προσπαθειών των Πολιτικών μας ηγεσιών) έχουμε κι΄εμείς βάλει ένα χεράκι ώστε να φτάσουμε στο μη περαιτέρω !Εμείς στο φινάλε τους εκλέξαμε, εμείς τους ανεχτήκαμε κι΄εμείς "διορίσαμε" κατόπιν ενεργειών του κύριου Τάκη,(ιδιαίτερου του βουλευτή ) το σπλάχνο μας -κέντρο της γής- κλητήρα στα δικαστήρια , με δυνατότητα προαγωγής σε "Δικαστικό " ! Από το σημείο αυτής της παραδοχής όμως μέχρι την κατάντια των εξωφύλλων του

focus ή τις photoshopιές των Ελλήνων ανταπαντητών, που ως γνωστόν ο τράχηλός τους «ζυγόν δεν υποφέρει» ,είναι τεράστια η απόσταση…Και ΔΕΝ επιλύει κανένα από τα προς λύση προβλήματα . Αντίθετα πολώνει και δηλητηριάζει τις διακρατικές (και γιατί όχι και τις ανθρώπινες ) σχέσεις με τον οχετό της κιτρινολογίας και του λαϊκισμού που έχει ξεχυθεί από τους ξεσκέπαστους βόθρους του εθνικισμού. Ας δούμε λοιπόν πως ειπώθηκαν τα ίδια ακριβώς πράγματα που θέλησε να εκφράσει ο Γερμανικός κιτρινισμός , από κάποιον άλλο, με τάκτ και αυτοσαρκασμό, χωρίς εμπάθεια και λαϊκίστικες κορώνες:

εβαίως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ο Γερμανός φοβήθηκε μήπως και κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό ο ίδιος και εξ αυτού του λόγου αγανάκτησε…Ας «δείξει» όμως το ίδιο '' δάκτυλο" και στη Γερμανική Δικαιοσύνη , που ΔΕΝ παραδίδει τον Χριστοφοράκο στην χώρα μας προκειμένου να δικαστεί για τα χρήματα που υπεξαίρεσε από τον Ελληνικό Λαό , προκειμένου να «ταΐσει» τους εξωμότες πολιτικούς μας …Υπέρ των Γερμανικών συμφερόντων βεβαίως !...

Είμαι βέβαιος πως πολλοί Γερμανοί (ιδίως οι μορφωμένοι εξ αυτών) στεναχωρούνται με την κατρακύλα στις σχέσεις των δύο χωρών , όπως ξέρω πως συμβαίνει και με πολλούς Έλληνες . Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα , αν οι απαντήσεις στα ζητήματα που θέτει η σκληρή πραγματικότητα δίνονταν από ανθρώπους που έχουν πραγματικά ΚΑΤΙ να πουν και όχι από τα χοληφόρα κίτρινα ανθρωπάκια και τα έντυπά τους…Κλείνοντας την ανάρτηση , θα θυμηθώ τα λόγια του Χόρχε Λουίς Μπόρχες στην ομιλία του στη Σχολή Φιλοσοφίας στο Ρέθυμνο (χωρίς τη διάθεση κολακίας, μιας και το έργο του διαπερνιέται ολόκληρο από αυτό το πνεύμα !) : «Εσείς μπορείτε να διαλέξετε τώρα . Μπορείτε να με υπολογίσετε σαν έναν εξόριστο ΄Έλληνα στη Νότιο Αμερική , ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΊΔΑ ΤΟΥ, ή να πείτε πως πάντα ήμουν στην Ελλάδα, όχι με το σώμα αλλά με το πνεύμα. Μπορείτε να διαλέξετε… Αλλά αυτό που θέλω να γίνει κατανοητό – ξέρω πως με καταλαβαίνετε, ή μάλλον με αισθάνεστε – πως είμαι ευτυχισμένος που βρίσκομαι στην Ελλάδα, πως εγώ διαλέγω αυτή τη χώρα για να μείνω για πάντα. Ακόμα κι αν το σώμα μου δεν θα υπάρχει…». Αυτάαα...