ΕΚΛΟΓΕΣ... ε, ΚΑΙ;

Τη στάση μας απέναντι στο ΧΡΟΝΟ , τη φανερώνει - με περίσσεια ενάργεια - ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της Πόλης μας , ιδίως όσα έχουν μια ιδιαίτερη δομή και σχετικά προβλεπτή εξέλιξη. Δείχνει αυτή η αντιμετώπιση το κατά πόσο θεωρούμε ότι μπορεί να επηρεάσουμε το ΜΕΛΛΟΝ σύμφωνα με τις αξίες μας ή αν αντίθετα επικεντρώνουμε τις επιδιώξεις μας στην ικανοποίηση απλούστερων κυρίως αναγκών, επιτυγχάνοντας έτσι θεραπεία σε καιροσκοπικά και ευκολόπεπτα αιτήματα.
    Τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια η κοινωνία της Πόλης μας με τις επιλογές της τόσο στις κοινοβουλευτικές όσο και στις αυτοδιοικητικές εκλογές , στην ουσία επιβράβευε κάθε φορά πρόσωπα και αντιλήψεις που μετέθεταν την επίλυση του όποιου σοβαρού προβλήματος  στο μέλλον. Οι Δημοτικοί μας άρχοντες σχεδίασαν τα πάντα σε σχέση με τον τετραετή εκλογικό κύκλο, προφανώς έχοντας το βλέμμα (per mare - per terra) στην επανεκλογή τους , υποχωρούντες όλο και συχνότερα σε λαϊκίστικους υπολογισμούς και  επιδιδόμενοι συνήθως σε πολωτικές κορώνες και μικροπολιτικές πρακτικές.
    Πώς λοιπόν παράγεται και διαιωνίζεται αυτή η αναβλητικότητα και η σχεδόν συστημική αδράνεια; Μα ασφαλώς από την ψηφοθηρία , τον καιροσκοπισμό, τη θεσμική ατροφία που πηγάζει από την έλλειψη εμπιστοσύνης στους λαϊκούς θεσμούς, από την άκριτη υπακοή σε κομματικές επιλογές προσώπων, θέσεων και εντολών! Ο λαϊκισμός που επεκράτησε μέχρι τα τώρα διαμόρφωσε νοοτροπίες , αφυδάτωσε την κοινωνία της Πόλης μας από στρατηγικά οράματα και ιδέες , από το να προβλέπουμε με σαφήνεια τις μελλοντικές ανάγκες , να σχεδιάζουμε πολιτικές όχι σε ενεστώτα χρόνο αλλά με προβλεπτικότητα και διάθεση επηρεασμού των εξελίξεων και όχι με απλή παρακολούθησή τους...
    Όλοι απαιτούν εδώ και τώρα τις ανταμοιβές τους ! Η δημοτική γραφειοκρατία  τη μεγιστοποίηση αμοιβών και επιρροών , οι δημοτικοί πολιτικάντηδες επανεκλογή ή εκλογή, οι εκδότες λαθρόβιων φυλλάδων τα ''σχετικά'' τους, οι ''φίλοι'' επιχειρηματίες τραπεζοκαθισμάτων και μη  τις σχετικές επιφάνειες ή άλλες  μπίζνες,  οι εργολάβοι τα συνήθη έργα μετά των αναλογούντων υπερβάσεων, οι "συνήθεις ύποπτοι" την τακτοποίηση του κανακάρη σε μια θεσούλα,όλοι με ένα άγχος : Πως θα ικανοποιηθούν οι τωρινές ανάγκες μας , υπήκοντες στον αγχώδη υλιστικό μηδενισμό μας , νόμιμοι και ηθικοί όπως πάντα, αγνοώντας τις ανάγκες των παιδιών μας , τασσόμενοι απέναντι αντί αλληλέγγυοι με τις επόμενες γενιές ! Εμείς και τα "περιούσια τέκνα" μας να βολευτούν από το  Δήμαρχο και κατόπιν γαία πυρί μειχθείτω ! Ελπίζω να μας το ανταποδώσουν - όποτε  μπορέσουν - οι λογιών λογιών αβόλευτοι...    Αλλά θα τα ξαναπούμε σύντομα ξανά εμείς , από ετούτη εδώ τη θέση, προκειμένου να ανοίξει ένας διάλογος για ζητήματα που μέχρι τώρα κρατιόνταν και συζητιόντουσαν σε ένα στενό κύκλο "ειδημόνων", ερήμην κάθε ζωογόνας έμπνευσης και αγωνίας των ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ...